Uśmiech Matki Bożej

1 września uroczyście zainaugurowaliśmy polskie Centrum Modlitwy o Pokój. Podczas prac nad kaplicą i samym ołtarzem o. Andrzej Sąsiadek zwrócił uwagę na fragment listu św. Maksymiliana do o. Floriana Koziury, wysłanego z Nagasaki 17 maja 1934, w którym Ojciec Kolbe pisał o swoich pragnieniach związanych z budową sanktuarium: "Wyobrażam sobie piękną figurę Niepokalanej w wielkim ołtarzu, a na jej tle pomiędzy rozłożonymi rękami monstrancja w ciągłym wystawieniu Przenajświętszego Sakramentu...". Projektanci kaplicy nieświadomie poszli za tą sama myślą, a marzenie Ojca Maksymiliana właśnie się spełniło. Oby spełniała się również nadzieja ciągłego, nieprzerwanego strumienia modlitwy płynącej do Chrystusa, przez ręce Matki.

Ołtarz powstający w Niepokalanowie nawiązuje do myśli z encykliki Jana Pawła II Ecclesia de Eucharistia, że Niepokalana, Najświętsza Maryja Panna, która nosiła Jezusa pod swoim sercem, była niejako pierwszym tabernakulum [...] Zwróćmy uwagę, że w tym adoracyjnym ołtarzu Maryja otoczona jest kwiatami. Te kwiaty to my. Obyśmy nigdy nie zapomnieli podlewać naszych serc modlitwą i dobrymi uczynkami, aby "rosły w miłości".

A Matka Boża będzie się uśmiechać...

Anna Czekaj, Uśmiech Matki Bożej
Rycerz Niepokalanej 9/2018, s. 38-39