Odpust Wszechpośredniczki Łask

Jest to święto tytularne Bazyliki Mniejszej i patronalne klasztoru niepokalanowskiego.

Uroczystej Mszy odpustowej w tym dniu przewodniczył wikariusz generalny franciszkanów o. Jan Maciejowski OFMConv. Na początki homilii o. Jan odniósł się do najstarszej modlitwy Kościoła: "Pod Twoją obronę..." - w której przyzywamy Maryję m.in. jako Pośredniczkę. Kaznodzieja zaznaczył, że prawda ta nie pochodzi z traktatów teologicznych, ale z intuicji Ludu Bożego, pełnej miłości i czci dla Matki Bożej. Przy tym kaznodzieja przytoczył słowa św. Anzelma, że "Bóg jest Wszechmocny ze swej natury, a Maryja jest wszechmocna przez swoje prośby" - i zaznaczył, że orędownictwo Maryi "zaczęło się w Kanie. Tam Ona poprosiła Syna, stała się orędowniczką. Nie dała nic ze swego, po prostu poprosiła Syna" i że ta dobroć Maryi ukazuje, jak wspaniały, dobry i czuły jest Jej Syn, Jezus Chrystus. Maryja nic swojego nie daje, Ona jako Matka prosi za nami. Wikary Generalny podkreślił, że ta intuicja prostoty dojścia do Jezusa przez Maryję, która urzeczywistniona została w całym życiu św. Maksymiliana - to najlepsza szkoła modlitwy, zaufania i miłości Boga. "Oddając się Jej, Ona z nami i w nas się modli, prosi, uwielbia". Wikariusz Zakonu ukazał, czym jest Serce Maryi jako kobiety "pełnej miłosiernej miłości". "Maryja pobudza nasza wiarę i zachęca do naśladowania Chrystusa. To jest Jej największa troska, aby Chrystus królował w naszych sercach - zaznaczył kaznodzieja. - Tylko wtedy Jej pośrednictwo ma sens". Na koniec kazania o. Jan zachęcił zebranych do oddania się Maryi i naśladowania Jej, do upodobniania się do Niej, jak uczył św. Maksymilian.

Sam św. Maksymilian w artykule umieszczonym w lutowym wydaniu "Rycerza Niepokalanej" w 1923 r pisał:

Czy powszechne pośrednictwo NMP należy do skarbu prawd objawionych? Czy może ono być materią definicji? (...) Na tej to prawdzie opiera Milicja swą działalność. Do Niepokalanej się uciekamy i narzędziem w Jej ręku jesteśmy, bo Ona wszystkie łaski nawrócenia i uświęcenia rozdaje mieszkańcom tego płaczu padołu. Jasno też wyznajemy tę prawdę w akcie poświęcenia się Najświętszej Maryi Pannie, umieszczonym na dyplomikach Milicji «...przez Twoje bowiem ręce wszelkie łaski z Najsłodszego Serca Jezusowego na nas spływają».

A na jakiej podstawie?

Zaglądnijmy do historii. Nie ma nawrócenia, gdzie by w ten lub inny sposób nie działała ręka Maryi, nie ma świętego, który by szczególną do Niej nie pałał miłością.

Ojcowie i Doktorzy Kościoła głoszą, że Ona, druga Ewa, naprawiła to, co pierwsza zepsuła, jest kanałem łask Bożych, nadzieją i ucieczką naszą, że przez Nią otrzymujemy łaski od Boga, a Ojciec św. Leon XIII w Encyklice o Różańcu (22 września 1891 r.) mówi: «Wolno twierdzić, że z owego obfitego skarbca łask, który nam przyniósł Pan... nic nam nie bywa udzielone jak tylko przez Maryję, ponieważ tak chciał Bóg».

Módlmy się więc i my, by Matuchna Najświętsza przyspieszyła chwilę uroczystego ogłoszenia tego Jej przywileju, by cała ludzkość z pełnią ufności do Jej spieszyła stóp, boć bardzo nam dziś potrzeba Jej opieki.

Teresa M. Michałek, FN / red.
Fot. Br. M. Wojtak OFMConv