W 2096 byłby jeszcze luty

Środą Popielcową, 26 lutego katolicy na całym świecie rozpoczęli okres Wielkiego Postu. Również w niepokalanowskim klasztorze od tradycyjnego posypania głów popiołem zakonnicy rozpoczęli czas pokuty i nawrócenia - drogę przygotowania się do świąt wielkanocnych.

Ten czas nawrócenia zakonnicy z Niepokalanowa przeżywają w duchu św. Maksymiliana, który w Środę Popielcową 3 marca 1933 r. mówił do braci w Japonii:

Rozpoczął się już post, a z nim pamiątka cierpień Pana Jezusa. Dobrze by było, ażeby każdy sobie codziennie choć ze dwa lub trzy umartwienia zadał, drobne, małe, ale za to stale przez cały post - umartwienie oczu, powstrzymanie się od jakiegoś słowa żartobliwego i tym podobne, które nie szkodzą zdrowiu, bo siły i zdrowie musimy mieć, aby dla chwały Niepokalanej pracować.

Środa Popielcowa, czyli tzw. Popielec - to pierwszy dzień Wielkiego Postu, trwający 46 dni (40 dni nie wliczając 6 niedziel) aż do Wigilii Paschalnej.

W Środę Popielcową katolików obowiązuje post ścisły. Zgodnie z prawem kanonicznym obowiązek ten spoczywa na wszystkich wiernych w wieku od 18 do 59 lat.

W wielu krajach w tę środę kapłan czyni popiołem znak krzyża na czole wiernych. W Polsce przyjął się zwyczaj posypywania głów popiołem, podczas którego kapłan wypowiada jedną z formuł: „Z prochu powstałeś i w proch się obrócisz” lub „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Obrzęd ten, zapoczątkowany w średniowieczu, symbolizuje skruchę oraz gotowość do pokuty, a jednocześnie przypomina o przemijaniu życia doczesnego. Popiół do posypania głów pochodzi ze spalonych palm, poświęconych rok wcześniej w Niedzielę Palmową.

Środa Popielcowa - choć jest świętem ruchomym - jeszcze nigdy nie przypadła 29 lutego, choć mogłoby to się zdarzyć dzisiaj, gdyby to był rok 2096.

tm/red.