Święty Józef Niepokalanowski

W niepokalanowskim sanktuarium i klasztorze żywa jest cześć oddawana św. Józefowi Oblubieńcowi NMP. Franciszkanie od wieków ukochali tego Świętego, a Ojciec Maksymilian Kolbe od początku zachęcał braci do oddawania się w opiekę Patrona Kościoła świętego, by od Niego uczyć się czci ku Niepokalanej.

Po wejściu do niepokalanowskiej bazyliki zwraca uwagę wykonany jest z białego marmuru ołtarz ku czci św. Józefa Rzemieślnika. W centrum widnieje postać św. Józefa, którego otaczają z jednej strony rolnicy a z drugiej robotnicy, oddający cześć Świętemu. W Niepokalanowie takiego ołtarza nie mogło zabraknąć, gdyż - jak mówił br. Innocenty Wójcik:

Dla o. Maksymiliana św. Józef był najważniejszym świętym, zaraz po Matce Bożej.

Po wyjściu z niepokalanowskiej świątyni, na terenie klasztoru, którego część jest obecnie udostępniona dla zwiedzających, można zobaczyć wykonaną z wapnia dużą figurę św. Józefa z Dzieciątkiem Jezus na ręku. Postawiona została ona jako wotum wdzięczności Niepokalanowa za opiekę tego Święto nad klasztorem i jego mieszkańcami podczas II wojny światowej.

Ilekroć bowiem podczas wojny groziły nam niebezpieczeństwa, polecaliśmy się św. Józefowi i zawsze z groźnych sytuacji wychodziliśmy szczęśliwie. Dlatego też po wojnie postawiliśmy tę statuę – mówił br. Felicissimus – by nieustannie przypominała nam, co winniśmy św. Józefowi.

Pomnik ten stoi przy głównej drodze na terenie klasztoru.

19 marca 1949 r. w uroczystość św. Józefa cały Niepokalanów oddał się pod opiekę św. Józefa, obierając go sobie jako szczególnego Patrona i Orędownika. Jakże proroczo brzmiały słowa oddania:

Najświętszy Stróżu Dziewicy, pozwól, byśmy nadal spełniali Twą misję, szerząc wiernie cześć ku Niepokalanej we współczesnym świecie, a czyniąc to słowem, drukiem i obrazem aż po krańce ziemi.

ster